Gisteren (zondag) naar een drie (!) uur durende dienst geweest. 't Was dankdag. En er is inderdaad veel om voor te danken, ondanks alle moeilijkheden. 't Was niet meer de gewoonte dat het zolang duurde zo'n dienst (misschien 5 jaar geleden voor het laatst), maar er waren nu zoveel buitenlanders die wilden preken. 't Is daar namelijk de gewoonte dat er tijdens de dienst meerdere preken gehouden worden. Na een Oekraïense voorganger volgden toespraken/preken door een Hollander, en nog een Hollander en tenslotte nog een Amerikaan. Volgens mij hoor je het als gast kort te houden (zeker als dat in Oekraïne zelf ook de gewoonte is), maar nee hoor... en 't was drie keer hetzelfde. Een deel van de liturgie moest gewoon geschrapt worden omdat het anders nog later zou worden. Ik heb het maar bij één dienst gehouden die dag en de rest doorgebracht bij vrienden.
Het is nu maandagmiddag. Vandaag weer een leuke schooldag gehad. En nu moet ik wat gaan voorbereiden voor morgen. En dat kost wel wat extra inspanning, want er is aangekondigd dat een correspondent van het Zjitomirs Nieuwsblad (geen idee hoe die krant echt heet) in de les komt voor een artikel en een fotograaf voor de bijbehorende plaatjes. Het moeten dus weer actieve lessen zijn. Op dit moment heb ik nog geen idee wat ik ga doen, want de voorbereidingen die ik thuis deed blijken hier niet geheel uitvoerbaar.
Voor morgen ben ik ook uitgenodigd door een radiozender om naar de studio te komen. Helaas kan dit niet doorgaan omdat voor mij een excursie naar Tsjernobil op het programma staat. Leerlingen van klas 10-A zullen daarom vertellen wat ze van mijn lessen vinden en hoe het gaat in de klas. En nu maar afwachten of dat een positieve beoordeling is.
Overigens kwam ik zojuist in één van de trappenhuizen een muurkrant van klas 8-A tegen. Daarop een verslag van de lessen die ik met hen had. Wel grappig als je jezelf opeens op een foto ziet staan terwijl iedereen die muurkrant leest.
Behalve de lessen was er vandaag een rondleiding voor twee andere Hollandse gasten op school. Ik ging ook mee en kon toen zien dat er de laatste jaren wel vooruitgang is geboekt. De vrijheid sinds de onafhankelijkheid van Oekraïne leverde een moeilijke start op, maar er zijn ook verbeteringen merkbaar. Ik blijf wel bij mijn standpunt uit mijn eerdere weblog-artikel dat het allemaal zo langzaam gaat, maar ik ben blij dat de mensen hier het in ieder geval positief inzien. Zij blijven geloven in een betere (nabije) toekomst. En ik ben blij dat ik daar een steentje aan bij mag dragen.
Ik vond het leuk om van iemand te horen dat degenen die klagen in Oekraïne voornamelijk de rijken zijn. Zij worden steeds minder rijker. En de armen krijgen er langzaamaan wat meer bij. De salarissen worden nu tenminste uitbetaald. Laten we er dus maar vanuitgaan dat de huidige regeringscoalitie in ieder geval iets bereikt. Ondanks alle politieke crises die het land teisteren. Binnenkort verwacht met de derde verkiezingen voor het parlement in vier jaar... Helaas is er door de kredietcrisis geen geld voor de verkiezingscampagne (wordt gezegd). Dus wellicht zullen deze verkiezingen anders zijn. Ik ben benieuwd naar het resultaat.
P.S.
Donderdag 23 oktober komt president Joetsjenko naar Zjitomir. Vandaag kreeg de school de opdracht om (voor de zekerheid) alles op te knappen voor zijn komst. Grote kans dat-ie niet eens door de straat rijdt waar de school staat, maar wie weet krijg ik hem nog te spreken ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten