Het ziet er deze dagen een beetje triest uit. De zon is verdwenen en af en toe regent het. Of dit invloed heeft op mijn stemming weet ik niet, maar die is ook triestig. Elke morgen weer loop ik langs de grauwe flats. Iedere morgen weer valt het me op dat er niet veel verf meer op de kozijnen zit en dat het - zo lijkt het - niet lang meer duurt dat de balkons van de flats vallen. De containers met vuilnis zijn nog steeds overvol. Ernaast ligt een berg rottend spul. De stank is verschrikkelijk... of valt het hier eigenlijk wel mee?
Ik kom nu zo'n 13 jaar in Zjitomir. Ik zie wel verbeteringen, maar het lijkt zo langzaam te gaan. Natuurlijk, er staat een enorm winkelcentrum inclusief MacDonald's. Er rijden meer auto's dan voorheen. De reclames beloven heel veel. Het lijkt dat er minder armoede is... Maar als ik de verhalen van en over de leerlingen tot me laat doordringen... als ik zie hoe ze vaak moeten leven... geen ouders, verslaafde ouders, ouders in de gevangenis, leven op straat of altijd alleen thuis... en daarbij nog armoede. Het maakt me triest. Wat zouden we meer kunnen doen om het verschil te maken?
Donderdagavond werd het water afgesloten. En dan gelijk voor heel de stad. Misschien dat er vanaf vrijdag middernacht weer water zou zijn. Maar 't was onzeker... Vrijdagochtend op school: plotseling geen elektriciteit meer. Dus in het halfdonker lesgegeven. De vage witte letters op de bruine schoolborden zijn nauwelijks te lezen, dus dat werd improviseren... De problemen met elektriciteit zijn er sinds het nieuwe winkelcentrum Global UA geopend is. Dat vraagt zoveel stroom dat een groot deel van de stad steeds zonder zit.
Ook Oekraïne leidt onder de kredietcrisis. Voor zover ik hier het nieuws kan volgen heeft Oekraïne hulp gevraagd aan het IMF. De uitgifte van geld schijnt gelimiteerd te worden of te zijn. Voor alle zekerheid hebben we hier maar even gezorgd voor veel contanten. Met de Nederlandse pas was een grote opname nog wel mogelijk. Voor hoelang is niet duidelijk. Zoals zoveel niet hier...
Voordat ik echt depressief wordt stop ik voor vandaag maar met schrijven. Ik heb in ieder geval genoten van de leerlingen, hun enthousiasme voor de lessen en de leergierigheid. Zij willen graag vooruit en zij zijn tenslotte de toekomst van Oekraïne! Vandaag (zaterdag) zal verder hopelijk een rustige dag zijn met weinig verplichtingen. De komende worden extra druk vanwege een grote hoeveelheid Hollanders die neerstrijken in Zjitomir.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten